■イ・ジョンジン (韓国・モコン大学社会福祉学科出身)■
(JAPANESE)
短いような長いような、1年間の留学生活が終わりました。1年間の留学生活を考えると他国の人との出会い、新しい環境、学校の勉強など1つ1つが新しい経験だったし、挑戦の連続でした。2014年3月27日に日本へ入国してから日本の生活が始まりました。見知らぬ環境へ適応することが、第一の課題でした。最初はさびしかったですが、飲み会やゼミの集まりがあった時は、いつも酒井先生から呼んでもらいました。先生のおかげで、多くの日本人の友達に出会ったし、タイの留学生とも仲良くなりました。授業で理解できない時は、日本人学生から分かりやすく教えてもらいました。先生方も親切で、学習面で多くのサポートを頂きました。その他、社会福祉学科の学外活動を通じて地域の方々と交流もでき、「日本の福祉を一生懸命勉強する」という留学の1つの目標を達成することができました。また、大変な時や困っている時、励ましてくれた学生支援科の先生たち、共に学び、遊び、笑い、悩みもした日本人の友達、そしていつも隣で私を支えてくれたララ。みなさんがいなかったら、たぶん留学生活はこれほど順調ではなかったと思います。正直、日本に残ってもっと勉強したいです。すでに韓国に帰国しましたが、機会があれば、もう一度日本で勉強したいです。みなさん、1年間おせわになりました。本当にありがとうございました。
(KOREAN)
짧다고 생각하면 짧고, 길다고 생각하면 길게 느껴지는 1년간의 유학생활이 끝났다. 1년간의 유학생활을 생각하면 타국 사람들과의 만남, 새로운 환경, 학교 공부등 하나하나가 새로운 경험이였고 도전의 계속이였다고 생각된다.3월 27일에 일본에 입국해서 유학생활이 시작되었다. 낯선 환경에 대한 적응이 나에게 있어서는 부딪혀야 할 과제였다. 처음에는 외롭기도 하고 쓸쓸하기도 했지만, 회식이나 제미의 모임이 있을 경우 매번 사카이 선생님으로부터 초대를 받았습니다. 선생님 덕분에 일본인 친구들과 만났고, 태국인 유학생 친구들과도 친하게 되었습니다.수업시간때 모르는 경우에는 일본인 학생들로부터 도움을 받아 수업 내용을 쉽게 이해 할수 있었고, 선생님께서도 상냥하게 가르쳐 주셔서 쉽게 이해해 공부하는데 많은 도움이 되었습니다. 그외 후레아이 살롱을 통해 지역주민들과 소통할 수 있었고 ‘일본의 복지를 열심히 공부해보자’라는 목표를 달성 할 수있게 되었습니다.그리고 힘들때나 곤란할 때 옆에서 응원해주시고 격려 해주신 학생지원과 선생님, 언제나 곁에서 놀고 웃고 공부하고 같이 고민 했던 친구들, 옆에서 가장 응원을 많이 해준 라라. 이분들이 없었으면, 아마도 유학생활을 잘 못했을 것입니다. 일본에서 공부를 더 하고 싶고, 더 지내고 싶은 마음이 간절합니다. 지금은 한국에 돌아가 있지만 기회가 있다면 다시 한번 일본에서 공부 하고 싶습니다. 1년동안 신세 많이 졌습니다. 모두 감사합니다.
■スパンサ・ジットソンティ (タイ・ブラパー大学日本語学科出身)■
(JAPANESE)
こんにちは、タイから来た留学生のスパンサジットソンティ(あだ名は「レオナ」)です。日本に来て、もうすぐ1年間になります。1年間はあっという間に時間が過ぎました。ご存知の方もいると思いますが、私はタイのブラパー大学の人文社会学部日本語学科で日本語を勉強していました。幸い日本に留学するチャンスを頂き、「日本のことをもっと知ろう」、「日本語のレベルをアップしよう」という目標を立てて日本に来ました。日本に着いた頃は春でした。日本のシンボルである桜を生まれて初めて見て、「春」という季節を実感することができました。またタイは暑い国だから、日本の冬の寒さも人生初の経験です。とても寒い日に初雪を体験したのですが、雪が降ってきたのを見て、「あ、雪だ」と思ったものの、交通も不便になるので、「意外と邪魔だな」と正直思ってしまいました。
日本では「季節」だけではなくて、「人の優しさ」も実感できました。「福祉」は西九州大学の基本テーマであることもあり、ここに進学した学生は人のために何かをしたいという意識を皆が持っているのだな、と感じました。
最後に、先生の皆さん、学生の皆さん、職員の皆さんには本当にお世話になりました。ありがとうございます。西九州大学に来て、大切な思い出、大切な経験がたくさんでき、また皆さんのおかげで自分が大きく成長できました。西九州大学で留学できて本当に良かったと思います!
(THAI)
สวัสดีค่ะ นักศึกษาแลกเปลี่ยนจากไทย เรโอนะค่ะ อีกไม่นานก็จะครบหนึ่งปีที่มาเรียนแลกเปลี่ยนที่ญี่ปุ่นแล้ว รู้สึกว่าเวลาช่างผ่านไปไวจริงๆ พริบตาเดียวเท่านั้นเอง อาจจะทราบกันอยู่แล้วนะคะ ฉันเรียนภาษาญี่ปุ่นมาตั้งแต่เรียนอยู่ที่ไทยค่ะ พูดให้ละเอียดหน่อยก็เรียนอยู่เอกภาษาญี่ปุ่น คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา ประเทศไทยค่ะ และที่เอกภาษาญี่ปุ่นนี้ฉันได้โอกาสมาศึกษาแลกเปลี่ยนที่ญี่ปุ่น ฉันเลยตั้งเป้าหมายว่า อยากรู้จักประเทศญี่ปุ่นให้มากขึ้น อยากพัฒนาทักษะภาษาญี่ปุ่นให้ดีขึ้น และเดินทางมาประเทศญี่ปุ่นค่ะตอนที่มาถึงญี่ปุ่นใหม่ๆเป็นช่วงฤดูใบไม้ผลิค่ะ ฉันได้สัมผัสถึงสิ่งที่เรียกว่าฤดูกาลของญี่ปุ่น อย่างเช่นซากุระที่ถือว่าเป็นสัญลักษณ์ของประเทศญี่ปุ่นตั้งแต่มาถึงแรกๆเลย ไทยเป็นประเทศที่ร้อนมากค่ะ การได้สัมผัสถึงความหนาวในฤดูหนาวในตอนนี้นั้นถือว่าเป็นประสบการณ์ครั้งแรกในชีวิตเลยค่ะ แล้วก็ตอนที่ได้สัมผัสหิมะครั้งแรก เป็นวันที่หนาวมากๆ แล้วหิมะก็ตกลงมา ก็คิดว่า “อ๊ะ หิมะล่ะ” แล้วก็อดคิดไม่ได้ว่า “มันเกะกะจัง” ล่ะค่ะ ไม่ใช่แค่ฤดูกาลเท่านั้นนะคะ ฉันได้สัมผัสถึงความใจดีของผู้คนด้วยค่ะ ด้วยความที่มหาวิทยาลัยนิชิคิวชูเน้นเปิดสอนเกี่ยวกับสวัสดิการสังคม คนที่เรียนที่นี่ฉันรู้สึกได้ว่าทุกคนมีสำนึกที่จะทำเพื่อผู้อื่นอยู่ค่ะ ไม่ว่าจะเป็นในชั่วโมงเรียน ในชีวิตส่วนตัวฉันก็ได้รับความดูแลจากหลายๆคนมากมายเลยล่ะค่ะ ขอขอบคุณคณะอาจารย์ นักศึกษาทุกคน พนักงานทุกคนจริงๆค่ะ ฉันได้รับความทรงจำและประสบการณ์อันล้ำค่ามามากมายเลยค่ะ ฉันในตอนที่มาถึงญี่ปุ่นแรกๆกับฉันในตอนนี้มีความเปลี่ยนแปลงอันยิ่งใหญ่อยู่ค่ะ นั่นคือการที่สามารถคิดได้ว่า เราโตขึ้นแล้วนะนั่งเองค่ะ ฉันคิดจริงๆว่าโชคดีมากๆที่ได้มาเรียนแลกเปลี่ยนที่นี่ค่ะ
■トンチャム・ポーンティップ (タイ・ブラパー大学日本語学科出身)■
(JAPANESE)
私は、ブラパー大学の日本語学科から来た4年生の留学生トンチャムポーンティップ(あだ名は「ララ」)といいます。1年間、西九州大学の社会福祉学科に留学しました。家族と離れて暮らすのは今回が初めてで、しかも外国での生活ですから、最初はすごく不安になっていました。ただ、一方で同じくらい楽しみでもありました。
2014年3月23日に日本にやってきました。日本語の勉強を始めてから、日本に行くことがずっと私の夢だったので、それが実現でき、人生で一番嬉しかったです。日本での留学期間は、様々なことに挑戦しました。普段の生活では、当然のことながらタイ語ではなく、日本語でコミュニケーションをしましたし、1人暮らしなので、炊事洗濯も自分でやりました。
また、社会福祉学科の授業では専門用語がたくさん出てくるので、授業について行くのが大変だったのですが、先生方やや日本人の友達に手伝ってもらったり、アドバイスをもらったりして、なんとか乗り越えることができました。本当にありがとうございます。そして、先生、日本人の友達、先輩、そして他の国から来た留学生たちと出会えたことは嬉しかったです。勉強だけではなく、下関、長崎、大分、宮崎等九州各地を旅行したり、人生初の野球観戦にいったり、鍋パーティーをやったり、とても楽しい日々でした。また、様々な国際交流活動を通じて、中国人、台湾人、ベトナム人等、西九州大学以外の留学生の友達もできました。西九州大学に留学してからこそ、新しい体験や勉強にもたくさん挑戦できたし、多くの方との素敵な思い出もいっぱい作れました。ここで経験したことは生涯忘れずに、大切にします。最後に、酒井先生をはじめ多くの先生方、そして学生支援課のスタッフには特にお世話になりました。1年間、本当にありがとうございました!
(THAI)
ฉันชื่อ พรทิพย์ ทองเจียม เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนมหาวิทยาลัยบูรพา สาขาภาษาญี่ปุ่น ชั้นปีที่4 ชื่อเล่นภาษาญี่ปุ่น ลาล่าค่ะ ได้มาโครงการแลกเปลี่ยน 1ปีที่ประเทศญี่ปุ่นกับมหาลัยนิชิคิวชู สาขาสวัสดิการสังคม การ ได้มาแลกเปลี่ยนที่ประเทศญี่ปุ่นในครั้งนี้ เป็นประสบการณ์ครั้งแรกที่ห่างจากครอบครัว ตอนนั้นกังวลมากๆ แต่ก็พร้อมที่จะเปิดรับการเรียนรู้สิ่งต่างๆที่ต้องเผชิญ ซึ่งในการได้มาแลกเปลี่ยนที่ประเทศญี่ปุ่นในวันที่ 23 มีนาคม ปี 2557นั้น ทำให้ฉันได้รู้ว่า ฉันได้ทำความฝันที่ฉันมีมาตั้งแต่เริ่มเรียนภาษาญี่ปุ่นนั้นให้เป็นจริงได้ สำเร็จแล้ว เป็นสิ่งที่ดีใจที่สุดในชีวิต ในช่วงเวลาที่ศึกษาอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่นนั้นแน่นอนว่า ในทุกๆวันซึ่งปกติเราพูดใช้ภาษาไทยตลอดเวลา แต่ในครั้งนี้เราอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่นไม่ใช่ประเทศไทยอีกแล้ว ไม่ว่าจะไปที่ไหน จะสื่อสารกับใครก็ต้องเป็นภาษาญี่ปุ่นทั้งหมด ยิ่งไปกว่านั้น กิจวัตรประจำวันที่เคยได้รับการช่วยเหลือดูแลจากพ่อกับแม่ ก็กลายเป็นว่าเราต้องดูแลจัดการด้วยตัวเราเองทั้งหมดทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นกวาดบ้าน ซักผ้า ทำอาหาร เป็นต้น และเรื่องของการเรียนนั้น จากสาขาญี่ปุ่นที่เรียนเพียงแค่ไวยากรณ์ภาษาญี่ปุ่น ท่องจำคำศัพท์ที่ใช้ในชีวิตประจำวัน การอ่านแบบพื้นฐาน แต่พอได้มาศึกษาที่มหาลัยนิชิคิวชู สาขาสวัสดิการสังคม ซึ่งวิชาที่เรียนนั้นมีคำศัพท์เฉพาะที่ไม่เคยเรียนมาก่อน มาก มาย ในตอนแรกๆที่มาก็ค่อนข้างท้อลำบากอยู่เหมือนกัน แต่ได้รับการช่วยเหลือ คำแนะนำ จากอาจารย์หลายๆท่าน จากเพื่อนๆชาวญี่ปุ่น รู้สึกขอบคุณเป็นอย่างมาก แล้ว อีกสิ่งที่ดีใจอย่างมากคือการได้พบได้รู้จักกับอาจารย์หลายๆท่าน รุ่นพี่ เพื่อนๆทั้งชาวญี่ปุ่น เกาหลีและไทย ไม่ใช่เพียงแค่เรียนด้วยกันเท่านั้น แต่ยังได้เที่ยวในหลายๆที่ร่วมกันไม่ว่าจะเป็นชิโมะโนะเซะคิ นะงะสะกิ โอยตะ มิยะสะกิ เป็นต้น ได้ไปดูการแข่งขันเบสบอลเป็นครั้งแรก และยังได้ทำอาหาร จัดปาร์ตี้เล็กๆร่วมกัน นองจากนี้ยังได้มีกิจการมากมายให้เข้าร่วมแลกเปลี่ยนวัฒนธรรม สร้างมิตรไมตรีกับชาวจีน ชาวไต้หวัน ชาวเวียดนามอีกด้วย ตั้งแต่ ที่ได้มาศึกษาแลกเปลี่ยนที่มหาลัยนิชิคิวชูนี้ ได้ทั้งประสบการณ์การเรียนรู้ใหม่ๆ และยังได้ทั้งความทรงจำดีๆอีกมากมายกลับไป ฉันจะไม่ลืมทุกๆเรื่องราวที่เกิดขึ้นที่นี้อย่างแน่นอน
และสุดท้ายนี้ ขอขอบคุณอาจารย์หลายๆท่าน ขอขอบคุณผู้ที่ทำงานในฝ่ายสนับสนุนนักศึกษาเป็นอย่างมาก ที่ค่อยดูแลช่วยเหมือนในหลายๆตลอดหนึ่งปีนี้ที่ผ่านมา
■トンチャム・ジラワン (タイ・ブラパー大学日本語学科出身)■
(JAPANESE)
私はタイから来た留学生のトンチャム ジラワンと申します。あだ名はルルです。タイのブラパー大学の人文社会学部で日本語を専攻する4年生です。2014年3月23日に日本に来て、1年間の留学生生活が始まりました。
今回、初めての海外生活になっただけではなく、初めて親元を離れての寮での1人暮らしになりました。こういうわけで、日本に来る前は、(双子の)姉妹二人だけで日本で暮らせるのか、また日本の友達ができ、勉強内容が理解できるのかと大変不安でした。しかし、初日に日本に到着すると、早朝にも関わらず、先生と学生支援課の職員に福岡空港まで迎えに来てもらい、親切にサポートを頂けたことですぐに安心できました。この1年間、留学生の友達や日本人の友達と一緒に色々経験して、毎日楽しく過ごせました。もちろん、初めての1人暮らしだったので、時には寂しくなり、帰国して家族に会いたくなることもありましたが、自分がより自立して成長できるように、そのような弱い気持ちを抑えて頑張りました。インターンシップ、老人ホームや少年自然の家でのボランティア、サークル活動、スキー場でのアルバイト等、これまで母国では体験したことのない、多種多様な経験を積むことができました。またこれらの活動を通じ、多くの人々と出会うことができ、自分の社会的視野も広がりました。最後に、教職員の方々や、日本人の友達・先輩のおかげで、私の人生で貴重な体験をすることができたことにお礼を言いたいです。帰国してからも、この思い出を決して忘れずに日々過ごしていくつもりです。そして、近い将来、また日本に戻ってきたいと思います。
(THAI)
ฉันชื่อจิรวรรณ ทองเจียม เป็นนักศึกษาแลกเปลี่ยนจากประเทศไทย ชื่อภาษาญี่ปุ่นสั้นๆง่ายๆก็คือ ลูลู่ค่ะ ที่ประเทศไทยฉันศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยบูรพา คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ สาขาภาษาญี่ปุ่น ปีที่สี่ แต่ ณ ปัจจุบันนี้เนื่องด้วยการศึกษาแลกเปลี่ยนที่มหาวิทยาลัยนิชิคิวชู ฉันกำลังศึกษาในสาขาสวัสดิการทางสังคมเป็นระยะเวลาหนึ่งปีเต็ม ชีวิตการเป็นนักศึกษาแลกเปลี่ยนที่ประเทศญี่ปุ่นนี้ เริ่มต้นขึ้นเมื่อวันที่23 มีนาคม พ.ศ.2557 การศึกษาที่ประเทศญี่ปุ่นในครั้งนี้เป็นการไปต่างประเทศครั้งแรกของฉัน และยังเป็นครั้งแรกที่ห่างกับครอบครัว ใช้ชีวิตที่หอด้วยตัวเองเช่นกัน ก่อนที่จะมาประเทศญี่ปุ่นฉันกังวลอย่างมาก ว่าจะสามารถใช้ชีวิตกับพี่สาว (พรทิพย์ ทองเจียม ลาล่า) ด้วยกันสองคนโดยไม่มีพ่อกับแม่ได้หรือไม่ จะเข้าใจในเนื้อหาที่เรียนด้วยกันกับเพื่อนคนญี่ปุ่นหรือไม่ ในยามที่ลำบากจะมีใครช่วยเหลือให้คำปรึกษาเราหรือไม่ แต่ถ้าว่าเช้าในวันที่23 เมื่อฉันมาถึงประเทศญี่ปุ่นอาจารย์และผู้ที่ทำงานในฝ่ายสนับสนุนนักศึกษามารับถึงสนามบินฟุกุโอกะ ท่านคอยช่วยชี้แนะ คอยช่วยเหลือในหลายๆเรื่องอยู่เสมอ ฉันรู้สึกวางใจ ปลอดภัยกับการใช้ชีวิตที่นี่ ฉันรู้สึกขอบคุณเป็นอย่างมาก และยิ่งในช่วงแรกๆการใช้ชีวิตด้วยตัวเองนั้น แน่นอนว่าฉันรู้สึกเหงา คิดถึงครอบครัว จนบางครั้งอยากจะกลับประเทศก็มี แต่ในตอนที่เป็นเช่นนั้นฉันจะคิดได้ว่า ถ้าหากไม่กำจัดความรู้สึกเหล่านี้ไป การมาศึกษาในครั้งนี้จะหมดสนุก และความตั้งใจที่ว่าอยากจะยืนด้วยตัวเอง พัฒนาตัวเองนั้นก็ไม่มีความหมาย ฉะนั้นจึงใช้ชีวิตให้เต็มที่ในแบบ ของตัวเอง โดยหาประสบการณ์ใหม่กับเพื่อนๆ ให้ชีวิตสนุกได้ในทุกๆวัน จนถึงตอนนี้ฉันคิดว่าตนเองได้รับประสบการณ์มากมายที่ไม่เคยทำที่ประเทศ ไทย ไม่ว่าจะทั้งการฝึกงาน การเป็นอาสาสมัคร อย่างเช่นที่บ้านพักคนชรา ศูนย์การศึกษาสังคมแห่งเยาวชนฮาโดมิสะกิ การเข้าร่วมชมรมESRD และการทำงานพิเศษที่ลานสกีเท็นซัง เป็นต้น นั่นไม่ใช่เพียงแค่ได้ประสบการณ์สนุกๆเท่านั้น แต่ยังได้เจอผู้คนมากหน้าหลายตา ทำให้มุมมองด้านสังคมของฉันเปิดกว้างยิ่งขึ้น ซึ่งสิ่งเหล่านี้จะเกิดขึ้นไม่ได้เลยถ้าหาไม่มีอาจารย์ รุ่นพี่ และเพื่อนๆทุกคนที่ทำให้ฉันได้สัมผัสประสบการณ์ล้ำค่าเช่นนี้ หลังจากนี้เวลาที่เหลืออีกไม่นานนักฉันอยากจะสั่งสมประสบการณ์ให้มากยิ่งขึ้นเท่า ที่จะทำได้ และอยากสร้างความทรงจำดีๆกับทุกคนก่อนที่จะถึงวันกลับ ซึ่งสิ่งเหล่านี้ต่อให้ฉันจะกลับประเทศไปแล้ว ฉันจะไม่มีวันลืมอย่างแน่นอน และสุดท้ายนี้สักวันหนึ่งฉันตั้งใจว่าจะกลับมาที่นี่อีกครั้งให้ได้
■キィティポット・チャチャイクンスィリィ(タイ・ブラパー大学国際学科出身)■
(JAPANESE)
先ず、この留学の機会を頂けたことに西九州大学短期大学部とブラパ―大学にお礼を言いたいと思います。ここで留学することができて、本当に良かったです。私は日本に初めて来た時、日本語が全く分かりませんでした。しかし、多くの優しい先生や友達と共に、楽しい授業や様々な経験をすることが出来ました。大変感謝しています。 平成26年5月に日本に来てから、もう8ヶ月が経ちました。日本での生活を通じて、日本の文化への理解がより深まりました。残念ながら自分の語学力はまだまだ低いですが、短期大学部の皆さんのおかげで楽しい留学生活が出来ました。また学外のボランティア活動、アルバイト、インターンシップ、そして旅行も大変貴重な経験になりました。今回の留学を通じて、自分がタイの大学を卒業してから、日本で働きたいと強く思うようになりました。私の日本語が上手ではないので、うまく表現できませんが、皆さんには心から感謝しています。日本で過ごした数カ月間、大変お世話になりました。本当にありがとうございます。
(THAI)
ในตอนแรกของทั้งหมดก็อยากจะขอขอบคุณมหาวิทยาลัยนิชิคิวชูกับมหาวิทยาลัยบูรพาที่ได้ให้โอกาสข้าพเจ้าได้มาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนของที่นี่เป็นเวลาประมาณหนึ่งปีสำหรับตัวผมแล้วการมาแลกเปลี่ยนที่มหาวิทยาลัยนิชิคิวชูทั้งในส่วนที่เป็นของวิทยาลัยเขตทั้งคามิโซโนะกับคันซากิในช่วงแรกจะไม่สามารถพูดภาษาญี่ปุ่นได้แต่ด้วยความกรุณาของอาจารย์กับเพื่อนที่เป็นคนญี่ปุ่นทุกคนได้เมตตาจึงทำให้การเรียนการใช้ชีวิตอยู่ของข้าพเจ้าเป็นไปด้วยความคล่องตัวและสะดวกสบายยิ่งขึ้นผมรู้สึกขอบคุณอย่างจริงใจ จากเดือนพฤษภาคมของปีที่ แล้วถึงปัจจุบันนี้เป็นระยะเวลาประมาณแปดเดือนที่ประเทศญี่ปุ่น ได้ทำให้ข้าพเจ้าได้เข้าใจและเริ่มคุ้นเคยเกี่ยวกับชีวิตความ เป็นอยู่ของที่นี่ ควบคู่จากการเรียนในห้องเรียนแล้ว ในวันหยุดข้าพเจ้าก็ได้มีโอกาสได้ทำกิจกรรมที่หลากหลายไม่ว่าจะเป็น การทำอาสาสมัครคอยเล่านิทานให้เด็กๆฟัง การฝึกงานเพื่อเรียนรู้วิธีการทำงานของคนญี่ปุ่น การทำงานพาร์ทไทม์ เป็นต้น อีกทั้งยังรวมถึงการได้ใช้เวลาช่วงวันหยุดยาวกับเพื่อนคนญี่ปุ่นที่นี่ เดินทางไปตามสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ ร้องเพลงคาราโอเกะ สัมผัสชีวิตความเป็นอยู่คนญี่ปุ่นในชนบทกับในเมืองซึ่งทั้งหมดล้วนแต่เป็นประสบการณ์และช่วงชีวิตช่วงหนึ่งที่ดีที่สุดของข้าพเจ้ากับได้มาอยู่ญี่ปุ่นในฐานะริวกักเซย์หรือนักเรียนแลกเปลี่ยนของที่นี่และคิดว่าหลังจากสำเร็จการศึกษาที่ไทยแล้วข้าพเจ้าอยากจะมาทำงานในประเทศญี่ปุ่น สุดท้ายนี้การมาญี่ปุ่นของผมในครั้งนี้จะสำเร็จไม่ได้หากปราศจากครูบาอาจารย์เพื่อนที่มหาวิทยาลัยนิชิคิวชูทุกคนที่ได้ให้ความเมตตากรุณาช่วยเหลือแก่ข้าพเจ้าจวบจนช่วงสุดท้ายของการเรียนที่นี้ ข้าพเจ้าขอขอบพระคุณทุกท่านด้วยความจริงใจและหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะได้มีโอกาสสนองคุณความดีแก่ทุกท่านในวันข้างครับ